BRZOSKWINIA nie tylko urody ci doda

    Brzoskwinie pochodzą z Dalekiego Wschodu. Za ich ojczyznę uważa się przede wszystkim Chiny, a w dzikim stanie można je spotkać na południowych zboczach Himalajów (Mussuri). Tam uprawia się je w sadach od około 4 tysięcy lat. Ponadto dzikie brzoskwinie rosną też w perskiej prowincji Gilanie oraz w Kraju Zakaukaskim. Te dzikie drzewa dostarczają owoców drobnych jak orzechy włoskie, ale za to niezwykle aromatycznych.

   Pierwsza wzmianka o brzoskwiniach w literaturze pochodzi ze średniowiecznej książki francuskiej, polecającej przepis na „świeży oddech”, a brzmi on tak: ugotuj brzoskwinię utartą z miodem, cukrem, winem i lukrecją. Na pewno pomoże !

   Hodowlą brzoskwiń w Europie zajął się Rzym, w  I wieku naszej ery, za cezarów. Stąd ten coraz większy, smaczniejszy owoc wędrował najpierw wokół wybrzeży Morza Śródziemnego, potem ku północy.

   U nas pestki brzoskwiń znajdowano w wykopaliskach archeologicznych sprzed naszej ery. Chociaż do dziś w latach wielkich mrozów brzoskwinie wymarzają, ale owijane na zimę słomą, na stanowiskach południowych trwają, dając dobre plony. Drzewko brzoskwini należy często przycinać. Niestety, rzadko są tak wspaniałe, jak w krajach Południa, choćby w Bułgarii.

   Importowane nigdy nie osiągają tak doskonałego smaku jak te, które w swojej ojczyźnie mają dość słońca do końca okresu dojrzewania. Wśród rozmaitych odmian brzoskwiń są okryte gęstym puszkiem i gładkie, o miąższu białym, żółtym lub czerwonym, odstające od pestki, przylegające itp. Dokonano nawet mutacji brzoskwiń, i otrzymano je o zupełnie gładkiej i cieniutkiej skórce, równie pięknych kolorach, a nawet ze strojniejszym rumieńcem, a nazwano je nektarynkami. Ich miąższ jest mniej płynny, soczysty niż dojrzałych brzoskwiń, ale równie smaczny.

   Największym producentem brzoskwiń i nektaryn są Stany Zjednoczone, głównie Kalifornia. Ponieważ ten delikatny owoc nie jest najłatwiejszy do transportu, większa jego część jest przeznaczana na przetwory.

Wartości odżywcze
Brzoskwinie dojrzałe mają wielkie walory żywieniowe. Dostarczają tylko 40 kalorii w 100 gramach owocu, są łatwo strawne i łatwo przyswajalne, a przy tym zasadotwórcze (+5). Są dość bogate w witaminę A (500-760 j.m. w 100 g), zawierają też po trochu witaminy C, PP, B1, B2, mają spore ilości związków mineralnych – stosunkowo dużo żelaza (5 mg), magnezu (10 mg), wapnia (40 mg).

   Jak większość owoców, mają właściwości lekko czyszczące i, jak wszystkie owoce i warzywa najwięcej witamin mają tuż pod skórką. Niektórzy dietetycy twierdzą, że cukier dojrzałych brzoskwiń wywołuje zwiększone wydzielanie gruczołów gastrycznych i ułatwia trawienie.

   Jeśli ma się wrażliwy żołądek, lepiej ugotować kompot z brzoskwiń niedojrzałych. Na ogół poleca się także jadanie brzoskwiń przy kuracjach odtłuszczających, a także reumatykom i chorym na nerki, ze względu na zasadotwórczy odczyn tych owoców i ich własności moczopędne. Przejrzałe brzoskwinie, to jest z brunatnymi plamkami, tracą wiele ze swoich właściwości zdrowotnych. Zielone – mają właściwości drażniące i rozwalniające.

  Kilka ciekawostek o niej
Słyszeliście już chyba, że najpiękniejszą cerą jest „cera brzoskwiniowa”, ale jak taką cerę osiągnąć ? W krajach Południa ślicznotki  o pięknej cerze twierdzą, że zawdzięczają to brzoskwiniom. Nie tylko dlatego, że je jedzą, ale również robią sobie z nich maseczki. Brzoskwinię kraje się na cieniutkie płatki i okłada nimi umytą twarz, najlepiej umytą wodą deszczową lub destylowaną.

   Migdałki wydobyte z pestek brzoskwiń były uważane w starożytności za antidotum alkoholowe, a także – roztarte – stosowano zewnętrznie jako środek przeciw migrenom i bólom newralgicznym. Robiono z nich okłady na czoło lub na kark. Obecnie nie poleca się jadania tych pestek, bo zawierają substancje toksyczne (m.in. kwas pruski).

   W Chinach brzoskwinie otaczano czcią i traktowano jako relikwię. Rysunki tych owoców zdobiły ściany świątyń. Jednak samo drzewo nie cieszyło się dobrą sławą, bowiem uważano je za przeklęte przez bogów. Nikt nie miał odwagi go ściąć, spróchniałe ze starości drzewo palono, a proch wrzucano do morza.

   A w Japonii pestkami brzoskwiń polerowano drewno.

Źródła:
* Wikipedia
* „Czy wiesz co jesz” – Irena Gumowska, 1985

Niechaj będzie owocowo, na całej linii -:)

https://www.youtube.com/watch?v=DVd9t8372cs&feature=related

Chcę wszystkich przeprosić za wczorajsze trudności przy dawaniu komentarzyków i wpisywaniu kodu. Onet coś tam kombinował, ale teraz wszystko jest już OK !