Zwalczamy krety i gryzonie

   Od kiedy człowiek zapragnął uprawiać ziemię, by żywić się jej plonami, musiał walczyć z wszelkiego rodzaju gryzoniami, które niweczyły jego ciężką pracę.

Do dziś dnia, te niewielkie zwierzątka grasują po naszych sadach, ogrodach, ogródkach czyniąc poważne szkody. Przystępując do walki z nimi, warto poznać ich mocne i słabe strony.

Mysz polna –  ma ubarwienie rudawy z charakterystyczną czarną pręgą na grzbiecie. Długość ciała tego gryzonia waha się od 8,5 do 11 cm. Zamieszkuje ogrody warzywne, sady, łąki, pola. Jest wszystkożerna. A jej menu to, np. owady, warzywa, cebule i bulwy roślin ozdobnych, ziarno, kora drzew, owoce. Buduje proste, długie nory położone płytko pod powierzchnią ziemi.

Nornik polny – odznacza się krępą budową ciała, krótką głową i tępo zakończonym pyskiem. Licznie pojawia się na glebach piaszczysto-gliniastych. Nory buduje w miejscach nasłonecznionych, a wokół otworów wylotowych nor rośliny są placowo powygryzane. Jest groźnym szkodnikiem drzew owocowych, największe szkody wyrządza jesienią i zimą. Norniki zjadają pędy, kłącza i cebule wielu roślin ozdobnych. W swych norach gromadzą duże zapasy pokarmu.

Szczur wędrowny – jest stosunkowo dużym zwierzęciem długości do 30 cm, a prawie ponad drugie tyle, bo aż ponad 20 cm, stanowi ogon. Poza zabudowaniami szczury budują głębokie nory, przed którymi nie spotyka się kopczyków ziemi. Szczur przystosowuje się do każdego pożywienia w zależności od siedliska.

Karczownik ziemnowodny –  to duży, masywny gryzoń, dł. do 20 cm. Prowadzi podziemny tryb życia w długich, rozgałęzionych norach. Karczowniki budują nory w glebie wilgotnej, zwięzłej. Unikają gleb bagnistych i silnie piaszczystych. Wypychając ziemie z kopanych korytarzy na zewnątrz, gryzoń formuje nieregularne, spłaszczone kopczyki (mniejsze od kretowisk). Trafia do sadów i ogrodów nad wodą. W zimie karczownik żywi się korzeniami drzew owocowych, powodując duże szkody. Latem zjada korzenie i bulwy roślin ozdobnych oraz warzywa korzeniowe.

Mysz zaroślowa – ma rozmiary ciała zbliżone do myszy polnej. Posiada żółtobrązowe ubarwienie z szarym odcieniem na grzbiecie. Kopie głębokie nory z 2-3 otworami wylotowymi, przed którymi można znaleźć kopczyki ziemi. Gryzoń ten jest aktywny o zmierzchu i w nocy. Zimą przenosi się do budynków. Mysz zaroślowa porusza się, wykonując skoki dł. 30-80 cm. W jej menu dominują nasiona traw, ziół i drzew; w ogrodach zjada cebule tulipanów i lilii.

Kret – to niewielkie zwierzę, które oprócz aksamitnego, czarnego futerka ma charakterystyczne łopatowate koniczyny przednie, które doskonale nadają się do kopania korytarzy, wydłużony ryjek i krótki ogon.

   Nora kreta składa się z gniazda, spiżarni, korytarzy mieszkalnych, biegowych i żerowiskowych. Gniazdo znajduje się zazwyczaj pod korzeniami drzewa lub pod kamieniami. Kret jest mięsożerny, a jego pożywienie to w przeważającej części dżdżownice.

   Najbardziej uciążliwym objawem obecności kreta w ogrodzie są kopce wypchanej z tuneli ziemi, zwane kretowiskami. Kopce usypane na trawnikach najlepiej rozsypać równomiernie na pobliskim obszarze, co nie deformuje tak powierzchni, jak w przypadku ich zadeptywania.

   Kret jest bardzo pracowity, potrafi wydrążyć w ziemi 13 metrów tunelu w ciągu godziny.

Czy znajdą się jakieś skuteczne sposoby na krety, jak się ich pozbyć z ogrodu mam ?

   Wiadomo, że zwierzę to  jest objęte ochroną i może być zwalczane jedynie w zamkniętych ogrodach i szkółkach. Na działkach polecane są jedynie zabiegi odstraszające.

   Kret nie lubi mocnych zapachów i hałasu. W jego kopce warto wsadzić kulki naftaliny (na mole), kulki przed wsadzeniem do krecich korytarzy trzeba drobno pokruszyć, bo całe kret wyrzuci na zewnątrz lub obsadzić ogród roślinami, które będą trzymać go z daleka. Do tego celu najlepsze są: łoboda, aksamitka oraz bazylia.

   Istnieją na rynku także różnego rodzaju Kretole (KRET- pytaj – sklepy ogrodnicze) – repelenty, czyli preparaty, które odstraszają krety. Wkładane do nor oddziaływają na szkodniki nieznośnym zapachem. Tego typu zabiegi trzeba powtarzać kilka razy, aż kret się wyniesie. 

Jak pozbyć się nornic i myszy ?

   Większość gryzoni nie zapada w sen zimowy, dlatego wczesną wiosną stanowią poważne zagrożenie dla korzeni drzew w sadzie. Do tych co nie zasypiają  na zimę należą  norniki, które szukają żeru, budują długie podśnieżne chodniki na granicy podłoża i śniegu.

   Wiosną, po zejściu śniegu, na ściółce lub trawnikach pozostają ślady w postaci długich ścieżek. Walka z tymi szkodnikami polega na :

• utrzymywaniu pod drzewami owocowymi czarnego ugoru;
• zlikwidowanie nieużytków, niepotrzebnych miedz i rowów;

Gryzonie powinno również powstrzymać:

• włożenie do ich nor gałązek czarnego bzu lub tui, liści orzecha albo ząbków czosnku, a potem zasypanie ich ziemią;
• zalanie nor wodą;
• posadzenie nostrzyka, rumianku, czosnku, mięty, gorczycy, czarnej porzeczki, wilczomlecza bądź inkarwilli. Zapach tych roślin odstraszy niechcianych gości;
• wkopanie do ziemi pustych butelek plastikowych. Robimy to ukośnie, szyjką do góry, tak aby gwizdał w nich wiatr.

Istnieją jeszcze metody chemiczne do zwalczania gryzoni.

   Do dyspozycji w tej formie walki mamy całkiem pokaźny asortyment środków. Preparaty zabijające gryzonie, tzw. rodentycydy; dostępne pod postacią zawierających truciznę past, kremów, granulatów, zatrutego ziarna czy świec służących do gazowania nor gryzoni.

   Preparaty te, często trujące dla ludzi, trzeba rozmieszczać we właściwych miejscach, np. na ścieżkach, po których przemieszczają się gryzonie. Trutki umieszcza się także przy norach lub wsypuje do nor. Aby ograniczyć zużycie środków, sprawdzamy, które nory są czynne. W tym celu zasypujemy nory, a w dniu następnym sprawdzamy, które są otwarte.

   Po wsypaniu trutki otworów nor nie należy zasypywać, lecz przykryć je deską, dachówką lub resztkami roślin. Każdorazowo należy pamiętać o tym, aby nie dotykać preparatów gołymi rękoma: unikniemy niebezpieczeństwa i nie pozostawimy na nich „ludzkiego zapachu”. Preparaty wykładamy tak, aby nie stały się źródłem zatrucia dla ptaków i innych zwierząt.

   W walce z gryzoniami naturalnymi sprzymierzeńcami są kuny domowe, tchórze, koty, lisy oraz ptaki drapieżne.

Zapisz